fərmayiş

is. <fars.> köhn. Buyurma, əmr etmə; buyruq, əmr, qulluq. . . . Başladılar ustanın fərmayişlərini birbəbir əmələ gətirməyə. C. M.. Onların başı üstündən kənarda durub baxan Firiduna müraciət etdi: – Ağa, fərmayişin nədir? M. İ.. Fərmayiş etmək klas. – əmr etmək, buyurmaq. <Şahmar bəy:> Mən lazım bilirəm sizdən müxlisanə təvəqqe edim ki, siz bir qədər səbr fərmayiş edəsiz. N. V..